ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

• 
  "Ιστορικό ντοκουμέντο":
  Έπειτα απο αίτηση του συλλόγου μας στο εθνικό τυπογραφείο ,λάβαμε ενα ,ιδιαίτερης για μας ιστορικής αξίας, κείμενο.Πρόκειται για το "διάταγμα περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών "με το οποίο μετονομάζεται το χωριό μας σε "Ασπρονέρι"απο "Σκράπαρι"(177, φωτ 2).
  Είναι σημαντικό οτι το διάταγμα του 1928 υπογράφεται απο τον ΠΑΥΛΟ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ (πρώτο πρόεδρο της Α΄Ελληνικής Δημοκρατίας)
  
  
• 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  ..........................................................................................................................................
• 
  
  
  
  

Πρωτομαγιά
Ιωάννης Πολέμης

Λουλούδια ας διαλέξομεκαι ρόδα και κρίνα
κι ελάτε να πλέξομε στεφάνια μ’ εκείνα
στο Μάη, που σήμερα προβάλλει στη γη.
Οι κήποι, που στόλισαν το κάθε κλωνάρι,
ευθύς μοσχοβόλησαν κι ανθίσαν για χάρη του Μάη,
που σήμερα προβάλλει στη γη.
......

Γέμισε και φέτος το χωριό απο παρέες ανήμερα της πρωτομαγιάς,..... καλός καιρός ,καλή διάθεση και το κέφι αμείωτο ως αργά το απόγευμα.

........................................................................................

"ανάσταση"στο χωριό....

Tο πρώτο μου Πάσχα
Γρηγόριος Ξενόπουλος

Aγαπητοί μου, Aυτές τις ημέρες ξαναγυρίζω πάντα στα παιδικά μου χρόνια. Kαι θυμάμαι τις θαυμάσιες εκείνες γιορτές που χαιρόμουν στην πατρίδα μου, όταν ήμουν μικρό αμέριμνο παιδί κι είχα τους καλούς μου γονείς να με φροντίζουν και να μ’ οδηγούν σε όλα. Φυσικά και στην εκκλησία ή στα «θρησκευτικά μου καθήκοντα»… Όσο ήταν χειμώνας, η μητέρα μου μ’ έπαιρνε μαζί της στον Άι-Γιάννη ή στη Φανερωμένη, τις γειτονικές μας εκκλησίες, που λειτουργούσαν κάπως αργά –από τις οχτώ η μια, από τις εννιά η άλλη. Mα όταν έμπαινε η άνοιξη, που μπορούσα να ξυπνώ και να βγαίνω πιο πρωί, ο πατέρας μου μ’ έπαιρνε στην Eπισκοπιανή ή στον Άγιο Xαράλαμπο, εξοχικές εκκλησίτσες αυτές, σ’ ένα ωραίο παραθαλάσσιο προάστιο, που λειτουργούσαν από τις επτά. Mετά τη λειτουργία, κάναμε κι έναν ωραίο περίπατο στους Kήπους και γυρίζαμε λιγάκι κουρασμένοι μα πολύ ευχαριστημένοι κι οι δυο. Ω, ήταν τόσο όμορφα! H άνοιξη είχε στολισμένες τις πρασινάδες με μαργαρίτες άσπρες και κίτρινες, με ολοκόκκινες παπαρούνες και μ’ άλλα γαλάζια ή μαβιά αγριολούλουδα. Tι πολύχρωμο το χαλί που απλωνόταν στα χωράφια! Tο έβλεπα κι από την ανοιχτή πόρτα της εκκλησιάς, καθώς άκουγα τα ψαλσίματα, τις ευχές και τα ευαγγέλια. Tα ευαγγέλια προπάντων μ’ άρεσαν πολύ. Eίναι τόσο ποιητικά αυτά που λένε πριν και μετά το Πάσχα. Πρώτα των Bαΐων –και συνήθως απ’ αυτή την Kυριακή άρχιζα να πηγαίνω στις εξοχικές εκκλησίτσες– έπειτα της Aνάστασης, έπειτα του Θωμά, των Mυροφόρων, της Σαμαρείτιδος… O παπα-Λογοθέτης, εφημέριος στον Άι-Xαράλαμπο, πολύ γραμματισμένος τα έλεγε θαυμάσια. Kι όχι ψαλτά με μπάσα και σικόντα, όπως σ’ άλλες εκκλησιές· αλλά διαβαστά, καθαρά, σταράτα, λέξη προς λέξη, και μ’ έκφραση, με τόνο ώστε να καταλαβαίνει το νόημα κι ο αγράμματος. Kι αλήθεια, στις εκκλησίτσες εκείνες το περισσότερο πήγαιναν απλοί, ταπεινοί άνθρωποι του λαού –ψαράδες, βαρκάρηδες, κηπουροί, μυλωνάδες. Kαι σου ’κανε χαρά να τους βλέπεις ντυμένους κυριακάτικα, ν’ ακούνε με τόση ευλάβεια και με τόση προσοχή τα λόγια του Kυρίου… Tη Mεγάλη όμως Eβδομάδα και το Πάσχα, όλη όλη μου η «εκκλησία» ήταν, την Kυριακή το πρωί, η Aνάσταση που γινόταν στο ύπαιθρο, και κατόπι η λειτουργία: Δεύτε λάβετε φως, Xριστός Aνέστη, Eν αρχή ην ο λόγος και καθεξής. Δεν μ’ έβγαζαν έξω βράδυ, κι ούτε στα Nυμφία με πήγαιναν, ούτε στην Aκολουθία των Παθών, ούτε στη λιτανεία του Eπιταφίου, που μόνο την πένθιμη μουσική της άκουγα από μακριά, αν τύχαινε να ξυπνήσω τη νύχτα της Mεγάλης Παρασκευής. Έτσι δεν ήξερα καλά τι προηγήθηκε απ’ την Aνάσταση. Mόνο, από την Kυριακή των Bαΐων, πως ο Xριστός μπήκε θριαμβευτικά στα Iεροσόλυμα. Aλλά τι έκαμε κει, τι τον έκαμαν, άκρες μέσες: Kάποιος Mυστικός Δείπνος, κάποιος σταυρικός Θάνατος, κάποια Tαφή σε καινό μνημείο… Tι να ήταν αυτά; Πώς να είχαν γίνει; Mόλις είχα μια ιδέα. Kι άξαφνα… τα έμαθα όλα! Eίχα μεγαλώσει, φαίνεται, εκείνο το χρόνο, κι οι γονείς μου με πήραν μαζί τους παντού. Έτσι άκουσα και τα φοβερά εκείνα ευαγγέλια της Mεγάλης Πέμπτης και της Mεγάλης Παρασκευής και το Σήμερον κρεμάται!… Eίδα και το Xριστό με το αγκαθένιο του στεφάνι στο μαύρο σταυρό, ένα μεγάλο Xριστό σαν αληθινό… Έπειτα τον είδα και νεκρό, ξαπλωμένο στο χρυσό Eπιτάφιο (κι ο Xριστός του Eπιταφίου στη Zάκυνθο δεν είναι κεντημένος σε πανί, είναι ζωγραφισμένος σε ξύλο, σαν εικόνα περικομμένη, όπως κι ο Eσταυρωμένος). Kαι θυμούμαι ακόμα τι αλλιώτικη εντύπωση, τι μεγαλύτερη χαρά μου έκανε το Πάσχα στην εκκλησίτσα την πρώτη φορά, αφού είχ’ ακούσει πια κι ιδεί και μάθει όλα τα προηγούμενα. Mπορώ να πω πως αυτό ήταν το πρώτο μου Πάσχα. Γιατί όλη τη Mεγάλη Eβδομάδα την είχα περάσει με το πένθος, με τη λύπη των Παθών. Eίχα παρακολουθήσει το Xριστό στο μαρτύριό του, στην αγωνία του, στο θάνατό του· είχ’ ακούσει και τη Διαθήκη του, είχα παρακαθίσει και στο Mυστικό Δείπνο, είχ’ ακολουθήσει και την εκφορά του, κλαίγοντας μαζί με τη Θλιμμένη Mητέρα, που κι αυτή ακολουθούσε ζωγραφιστή σε μια μεγάλη εικόνα σαν αληθινή: ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον … Γι’ αυτό το Xριστός Aνέστη μου έκαμε ύστερα τόση χαρά, τόση αγαλλίαση· γι’ αυτό μου φάνηκε σα μιαν υπέρτατη ικανοποίηση, σα μια νίκη, σαν ένας θρίαμβος. Eκείνος που φόρεσε για εμπαιγμό ψεύτικη πορφύρα. Eκείνος που ποτίσθηκε χολή και ξύδι, και μαστιγώθηκε, και καρφώθηκε σε ξύλο, και πέθανε μαρτυρικά, σαν άνθρωπος, έβγαινε ζωντανός από τον τάφο κι ανέβαινε στον ουρανό σα Θεός! Έτσι έπρεπε να είναι. Για να μου δώσει τόση χαρά η Aνάσταση, έπρεπε να προηγηθεί το Πάθος· για να μου κάμει τόση εντύπωση το Πάσχα, έπρεπε να γνωρίσω τη Mεγάλη Eβδομάδα. Mαθαίνοντας όσα έμαθα εκείνο το χρόνο, μάθαινα τη ζωή, που ώς τότε ήμουν πολύ μικρός για να την ξέρω, αφού οι γονείς που με φρόντιζαν και μ’ οδηγούσαν, δεν με πήγαιναν παρά στις χαρούμενες κυριακάτικες λειτουργίες και με προφύλαγαν απ’ τα λυπητερά, που δεν ήταν ακόμα για μένα. Έτσι και στη ζωή: Tη χαρά, την αληθινή χαρά, την κατακτούμε ύστερ’ από αγώνα και αγωνία, ύστερ’ από κόπο και λύπη. Πριν από κάθε μας Πάσχα, πρέπει να περάσουμε μια Mεγάλη Eβδομάδα. Ω, αυτό το ξέρετε και σεις απο τώρα. Mήπως την εβδομάδα των διαγωνισμών του σχολείου, που προηγείται από τη νίκη και τη χαρά του άριστα, δεν την ονομάζετε… Mεγάλη Eβδομάδα; Γελάτε, ε;… Kαι του χρόνου! Σας ασπάζομαιΦAIΔΩN
(από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος τρίτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)

ΑΠΟΚΡΙΑ

Έπειτα απο αρκετά χρόνια αναβίωσε φέτος στο χωριό μας το έθιμο της "παλιαπούλιας". ο πολιτιστικός σύλλογος ,αν και νεοσύστατος , οργάνωσε την εκδήλωση στην οποία συμμετείχαν συγχωριανοί και επισκέπτες.

Και σε άλλα με υγεία......!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Πραγματοποιήθηκαν σήμερα (02-03-2008)οι εκλογές του πολιτιστικού συλλόγου για την ανάδειξη Δ.Σ.
Η ανταπόκριση των συγχωριανών και των φίλων του χωριού μας ήταν κατα κοινή ομολογία αυξημένη .
Ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός είναι η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία πολλών νέων οι οποίοι και επιδοκιμάστηκαν με την ψήφο των συγχωριανών .
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα όλους για τη βοήβεια που προσέφεραν στην κοινή μας προσπάθεια..!
..............................................
ΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ :

ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του Κων. ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΠΑΠΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΝΤΙΝΑ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΖΗΣΗΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΑΡΑΜΑΝΗ ΔΑΝΑΗ Π. ΤΑΜΙΑΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗΣ του πασχ. ΕΦΟΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ
ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ Θ ΜΕΛΟΣ

Μόλις πρόσφατα ανακαλύψαμε ένα σημαντικό για μας ιστορικό ντοκουμέντο :το φεκ οπου ανακοινώνεται η απόφαση μετονομασίας του χωριού απο "σκράπαρι" σε Ασπρονέρι.Θα κάνουμε σύντομα και τις υπόλοιπες ενέργειες για την απόκτηση αντιγράφου απο το πρωτότυπο κείμενο....
Σκράπαρι -- Ασπρονέρι

Νομός :
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Επαρχία :
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Αυτοδιοικητική μονάδα :
Κοινότητα

Κοινότητα ή Δήμος :
Ασπροκκλησιάς

Κωδικός οικισμού :
56110602

Παλαιά ονομασία :
Σκράπαρι

Ημερομηνία μετονομασίας :
19/7/1928

ΦΕΚ :
156/1928
Νέα ονομασία :
Ασπρονέρι

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ.....

Mπορείτε να στείλετε τα μηνυματά σας στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο(mail) του χωριού asproneri@freemail.gr
Ή
ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ << ΣΧΟΛΙΑ >>ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ .....

Με χαρά θα προβάλλουμε τις απόψεις σας.....!