...ένα τοπίο δεν είναι ,όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί,κάποιο απλώς σύνολο γης,φυτών και υδάτων.
Είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού επάνω στην ύλη.
Ελύτης "Τα δημόσια και τα ιδιωτικά" σελ.8

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ....

ΑΣΠΡΟΝΕΡΙ

Το χωριό Ασπρονέρι εντάσσεται διοικητικά ,ως συνοικισμός , στο δημοτικό διαμέρισμα Ασπροκκλησιάς του δήμου Άργους Ορεστικού. Απέχει περίπου 6 χιλιόμετρα απο την πόλη του Αργους Ορεστικού και συνορεύει με τα χωριά Λακκώματα, Νόστιμο, Ασπροκκλησιά, Κρεμαστή και Αμπελοχώρι, απο το οποίο και πρέπει να διέλθει κανείς προκειμένου να φτάσει στον συνοικισμό.
Χτισμένο στις παρυφές μιας πλαγιάς και περιτριγυρισμένο απο υψώματα με δασώδεις αλλα και καλλιεργήσιμες εκτάσεις καθίσταται αθέατο απο τα όμορα χωριά.
Οι προφορικές μαρτυρίες μας πληροφορούν για την ιστορία του χωριού μόνο απο τις αρχές του 20ου αιώνα και μετά , όταν οικογένειες απο τα χωριά του Γράμμου (κυρίως το Γλυκονέρι) εγκαθίστανται στο Ασπρονέρι αναζητώντας καλύτερους όρους ζωής .
Κατα τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου και την Γερμανική κατοχή εγκαθίστανται και μερικοί ακόμη κάτοικοι προερχόμενοι απο τα χωριά των οντρίων (Λαγγα) .Οι μόνιμοι κάτοικοι (περίπου 70-80) ασχολούνται συστηματικά με τη γεωργία και την κτηνοτροφία παράγοντας σιτιρά , καπνό,φακή κ.α.Ηδη όμως απο τη δεκαετία 60-70 οι νέοι καταπιάνονται με άλλους επαγγελματικούς τομείς (γούνα,τεχνικά επαγγελματα, σπουδές ) με αποτέλεσμα την μετεγκατάστασή τους στις πόλεις (κυρίως στο γειτονικό Αργος Ορεστικό). Το 1982 κλείνει και το δημοτικό σχολείο του χωριού , αφου αποφοιτούν και οι τελευταίοι μαθητές .
Πόλοι έλξης στο χωριό εκτός απο το όμορφο και καταπράσινο τους θερινούς μήνες περιβάλλον, είναι ο ναός του προφήτη Ηλία ,χτισμένος το 1836 σε κρυφό και δυσθεώρητο σημείο , ίσως λόγω της Τουρκικής κατοχής ,αλλά και η ιαματική πηγή που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα –αν και χωρις υποδομές- απο αρκετούς κατοίκους της ευρύτερης περιοχής .
Σήμερα το Ασπρονέρι πληρώνει το τίμημα της γειτνίασης του με την αναπτυγμένη πόλη του Αργους Ορεστικού .Έχοντας μόλις 15 περίπου μόνιμους κατοίκους ,οι περισσότεροι απο τους οποίους είναι ηλικιωμένοι ,παρουσιάζει μια εικόνα παραμέλησης και περιορίζεται κυρίως στις σύντομες επισκέψεις των παλιών κατοίκων του οι οποίοι φροντίζουν πάντως να διατηρούν τα πατρικά τους σπίτια .
Αυτή όμως η εικόνα του χωριού μπορεί τελικά να αποτελεί και το ισχυρό του στοιχείο. Διατηρώντας την παλαιότερη αισθητική και χωρις να δεχθεί τις ‘μοντέρνες’ οικιστικές παρεμβάσεις αποτελεί πια χώρο που συνδυάζει την ομορφιά του περιβάλλοντος,την οικιστική αρχιτεκτονική των περασμένων δεκαετιών με τα λιθόκτιστα και πλινθόκτιστα τρίχωρα ή διώροφα σπίτια και την μικρή απόσταση απο το αστικό κέντρο (μόλις 6 χιλιόμετρα), δίνοντας με τον τρόπο του ευκαιρίες για επενδυτικές κινήσεις στο χώρο του αγροτουρισμού.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ,ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧEΙΑ...