...ένα τοπίο δεν είναι ,όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί,κάποιο απλώς σύνολο γης,φυτών και υδάτων.
Είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού επάνω στην ύλη.
Ελύτης "Τα δημόσια και τα ιδιωτικά" σελ.8

"Πέτουρα"

Τα " πέτουρα" όπως και ο "τραχανάς " είναι τα αγαπημένα ζυμαρικά της περιοχής . Τέλος καλοκαιριού ή αρχές φθινοπώρου το αργότερο ,πριν χαλάσει ο καιρός , οι νοικοκυρές τα ετοιμάζουν για το χειμώνα που έρχεται...
Η φωτογραφία βγήκε πριν απο 4-5 χρόνια .

Εκλογές συλλόγου




Σήμερα 31-08-2014 πραγματοποιήθηκε στο εντευκτήριο- κιόσκι του χωριού η γενική συνέλευση του πολιτιστικού συλλόγου Ασπρονερίου και οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ. Σ.για την περίοδο 2014-2016. Έπειτα από την καταμέτρηση των ψήφων  και την συνεδρίαση του  νέου Δ.Σ. προέκυψε η παρακάτω σύνθεση:

 Μέλη Δ.Σ.
  1. ΚΑΛΥΒΑΣ ΠΑΥΛΟΣ   24 ψήφοι   ΠΡΟΕΔΡΟΣ
  2. ΘΕΟΔΩΡΟΥ  ΝΙΚΟΝΑΟΣ 17 ψήφοι   ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
  3. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ 24 ψήφοι  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
  4. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 20 ψήφοι  ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
  5. ΓΚΕΡΑ ΕΛΕΝΗ  18 ψήφοι ΤΑΜΙΑΣ
  6. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΛΑΖΑΡΟΣ 20 ψήφοι  ΕΦΟΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ
  7. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ 10 ψήφοι  ΜΕΛΟΣ
Αναπληρωματικά μέλη Δ.Σ. (τρία τουλάχιστον σύμφωνα με το αρθ. 20 του καταστατικού)
  1. Αντωνόπουλος Νίκος 
  2. Θεοδώρου Άννα
  3. Πρέκας Κώστας
Εξελεγκτική επιτροπή (τριμελής σύμφωνα με το αρθ. 20 του καταστατικού)
  1. Καλύβας Γιάννης 
  2. Γκέρας Νικόλαος
  3. Πρέκας αντώνιος
Οφείλουμε να τονίσουμε το φιλικό και ενωτικό πνεύμα που διακατείχε όλα τα μέλη της Γενικής συνέλευσης . Ήταν κοινή η άποψη πως ο πολιτιστικός σύλλογος είναι ίσως ο μόνος θεσμός που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά για την επιβίωση και τη βελτίωση των υποδομών του χωριού .
Με βάση αυτή τη διαπίστωση καλούμε όσους φίλους δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στη Γ.Σ να εγγραφούν στο σύλλογο το επόμενο διάστημα ...
Ευχαριστούμε όλους για την ενίσχυση της προσπάθειας μας .....

Εκλογές για νέο Δ.Σ.

ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟΣ – ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΣΠΡΟΝΕΡΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Καλούνται οι κάτοικοι του συνοικισμού ΑΣΠΡΟΝΕΡΙΟΥ  ( αλλά και οποιοσδήποτε επιθυμεί να γίνει μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου ) να συμμετάσχουν στις διαδικασίες της Γενικής Συνέλευσης  για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.)

Οι εκλογές θα γίνουν την Κυριακή 31—8-2014 και ώρα 11π.μ. στο εντευκτήριο – κιόσκι του χωριού.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Ο Πολιτιστικός σύλλογος του χωριού ευχαριστεί το  συγχωριανό μας κ. Καλύβα Παύλο που ανέλαβε την κάλυψη των εξόδων για την περίφραξη του Δημοτικού σχολείου του χωριού .
Ο κ. Καλύβας ,που υπηρέτησε παλαιότερα και ως δάσκαλος στο σχολείο μας ,ανέλαβε πλήρως τη φροντίδα του έργου ( σχεδιασμός , εργάτες , κόστος) και όπως βλέπετε δημιούργησε έναν ποιοτικά και αισθητικά άψογο περίβολο.....

Το Δημοτικό σχολείο του χωριού είναι  ιστορικό κτήριο , συνδεδεμένο με τη μνήμη των ανθρώπων της κοινότητας, όπως και τόσα άλλα σχολεία στα χωριά της περιοχής ( Λακκωμάτων, Κρεμαστής, Κρύων νερών κ.α.)  . Χτίστηκε με προσωπική εργασία των κατοίκων του οικισμού και κινδύνεψε να χαθεί από τη φθορά του χρόνου .
Το 2008 έγιναν οι πρώτες εργασίες  συντήρησής του από τον ανασυσταθέντα, τότε, Πολιτιστικό σύλλογο. Απομένουν ορισμένες εργασίες στο εσωτερικό και το εξωτερικό βάψιμο προκειμένου να αποδοθεί για χρήση .
Ευχόμαστε το νέο ΔΣ του συλλόγου ,που θα προκύψει από τις  εκλογές  στις 31 - 08-2014,  να ολοκληρώσει τις εργασίες το γρηγορότερο δυνατό ......






ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ


Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΣΠΡΟΝΕΡΙΟΥ ΕΥΧΕΤΑΙ Σ ΟΛΟΥΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2014 ΓΕΜΑΤΟ ΥΓΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

χΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ




καταρράκτες 'Σπηλαίων'.

Το πρωινό της περασμένης Κυριακής (5-7-09) βρεθήκαμε στα 'Σπήλαια' και πήραμε μέρος στη δραστηριότητα που είχε οργανώσει ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού.
Επισκεφθήκαμε μαζί με την ομάδα του συλλόγου τους καταρράκτες και απολαύσαμε τόσο τη διαδρομή όσο και το μοναδικό θέαμα του νερού μέσα σ ένα τόπο με πλούσια και πανέμορφη βλάστηση.
Ευχαριστούμε τα μέλη του συλλόγου για τη φιλόξενη διάθεση και ιδιαίτερα τον πρόεδρο και τον Μιχάλη Ζ. που μας ξενάγησαν ενημερώνοντάς μας παράλληλα για την ιστορία της περιοχής .
Αν σας δοθεί η δυνατότητα επισκεφθείτε αυτά τα μέρη ....

επίσκεψη του 4ου Δημοτικού σχολείου Άργους ορ.στο χωριό



























Με ιδιαίτερη χαρά υποδεχθήκαμε την πέμπτη 21-05-09 στο χωριό την Ε΄και ΣΤ΄τάξη του 4ου Δημοτικού σχολείου Άργους Ορεστικού, οι μαθητές/τριες των οποίων εκκλησιάστηκαν στον Ι.Ναό Αγίου Κων/νου και Ελένης.Ηταν μια όμορφη πρωτοβουλία του διευθυντή του σχολείου κ. Καλύβα Παύλου και των δασκάλων του σχολείου.Έχουμε την αίσθηση πως τα παιδιά απόλαυσαν αυτή τη σύντομη εκδρομη που ελπίζουμε να επαναληφθεί και του χρόνου........

Απόκριες 2009( παλιαπούλιες)




Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού για δεύτερη χρονιά φέτος διοργάνωσε τη γιορτή για το έθιμο της "παλιαπούλιας".Πολλοί απο τους συγχωριανούς μας, επισκέφθηκαν το χωριό, βρέθηκαν με φίλους και συγγενείς και δοκίμασαν μεζέδες και κρασί για το καλό της ημέρας! Γύρω στις 7 μμ άναψε και η φωτιά ....... Το ραντεβού ανανεώθηκε για την επόμενη χρονιά με την υπόσχεση πως θα πάμε ακόμη καλύτερα.Ευχαριστούμε θερμά:Τους συχωριανούς μας για τη συγκέντρωση των "τσάκνων" /Το δήμο Άργους ορεστικού για την οικονομική στήριξη του εθίμου μέσω των χρηματικών επαίνων που δίνει.
Τους επισκέπτες που μας γέμισαν χαρά με την παρουσία τους.

ΟΙ «ΠΑΛΙΑΠΟΥΛΙΕΣ»
Ίσως για την υπόλοιπη Ελλάδα, Αποκριά να σημαίνει καρναβάλι, χορός, ξεφάντωμα, για το Άργος Ορεστικό όμως, Αποκριά σημαίνει «Παλιαπούλιες».
Στην αλάνα κάθε γειτονιάς το βράδυ της τελευταίας Κυριακής της Αποκριάς, ανάβουμε τις παλιαπούλιες, που είναι μεγάλοι κωνικοί σωροί από στοιβαγμένα αγκάθια, ξερόκλαδα, αποκλάδια.
Λένε πως το έθιμο της παλιαπούλιας έλκει την καταγωγή του από την παγανιστική πυρολατρεία και τις πανάρχαιες εθιμικές εκδηλώσεις γύρω από τη λατρεία του θεού Πάνα.
Σήμερα το έθιμο αναβιωμένο, διατηρεί όλα τα στοιχεία του. Όπως παλαιότερα έτσι και τώρα,για την προετοιμασία της παλιαπούλιας παιδιά και έφηβοι από κάθε γειτονιά αρχίζουν το μάζεμα των αγκαθιών από εβδομάδες πριν. Οι μαχαλάδες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα συγκεντρώσει τα περισσότερα. Παιδιά, μικρά και μεγάλα, μεταφέρουν «τσάκνα», (έτσι λέμε τα αγκάθια που τα ξεριζώνουν απ 'τους φράκτες των χωραφιών), απ 'τα κλαδεμένα φυτώρια, απ 'το δασάκι δίπλα στον Αλιάκμονα.
Το πιο δύσκολο απ 'όλη τη διάρκεια του εθίμου αυτού, αλλά συγχρόνως και διασκεδαστικό, είναι η φύλαξη για βδομάδες ολόκληρες των αγκαθιών, που ο όγκος τους μεγαλώνει. Γι αυτό χρειάζεται η κάθε γειτονιά να βρει ένα καλό μέρος, ασφαλές, αποθήκες ή αυλές με ψηλά ντουβάρια. Γιατί τόσες προφυλάξεις;
Γιατί μέρος του εθίμου είναι το κλέψιμο. Παιδιά από μια γειτονιά επιχειρούν να κλέψουν έτοιμα μαζεμένα αγκάθια από την άλλη.
Η γειτονιά όμως που δέχεται μια τέτοια επιδρομή τη θεωρεί ντροπή και υποτιμητική πράξη γι' αυτό και το ανταποδίδει. Κι όσο πλησιάζει ο καιρός της Αποκριάς, οι μικροί φυλάνε με βάρδιες όλη τη νύχτα τα αποθηκευμένα αγκάθια τους.
Την Κυριακή της Αποκριάς απ' το πρωί στήνεται η παλιαπούλια. Στην κυριολεξία κτίζεται γύρω από έναν κορμό δένδρου, γερά στερεωμένο στη μέση μιας αλάνας, στρώνονται και πατιούνται τα διαδοχικά στρώματα των αγκαθιών, που πρέπει να είναι πολλά και πυκνά, γιατί στον τελικό διαγωνισμό κριτήριο για τη βράβευση είναι εκτός απ' το μέγεθος και η διάρκεια της πυράς.
Το βράδυ, γείτονες και παιδιά φυλάγουν, μη τους ανάψει κανείς τη φωτιά από άλλη γειτονιά, γιατί ο ανταγωνισμός υπαγορεύει, όχι ποιος μαχαλάς θα ανάψει την παλιαπούλια του πρώτος, αλλά ποιος τελευταία. Γιατί σκοπός είναι να συγκεντρώσουν περισσότερο κόσμο για το τελικό γλέντι. Έτσι οι Αργείτες μετακινούνται γρήγορα απ' τη μια στην άλλη γειτονιά.
Το άναμμα με άχυρο ή με πετρέλαιο ολόγυρα στη βάση της παλιαπούλιας την κάνει να μπουμπουνίζει, γι' αυτό κι αλλιώς τις φωτιές τις λέμε μπουμπούνες.
Τα μικρά παιδιά απολαμβάνουν τώρα τους κόπους τόσων ημερών. Όσο πιο ψηλά πάνε οι φλόγες της φωτιάς , τόσο πιο περήφανα νιώθουν για τη γειτονιά τους. Με βεγγαλικά, πιστολιές, «πράτσα-προύτσα» και «στράκα-στρούκες» -φτιαγμένες από τον ήχο τους οι λέξεις –κορυφώνεται η διασκέδασή τους.
Για τους μεγάλους όμως το γλέντι γύρω από τη φωτιά είχε και μέχρι σήμερα έχει χαρακτήρα τελετουργικό και γεύση.πιπεράτη.
Κι ενώ οι γυναίκες κερνούν μεζέδες, τσίπουρο, κρασί, γλυκά, οι άντρες αρχίζουν το χορό. Έναν χορό αργό, ρυθμικό με κινήσεις συμβολικές κι ένα τραγούδι, που κάνει τις νέες να κοκκινίζουν και τους νέους να χαμογελούν πονηρά απ' τα υπονοούμενα.
Κι ό,τι δεν φαίνεται με τη γραπτή απόδοση του τραγουδιού, αποκαλύπτεται με τις πονηρές συλλαβές που επίτηδες επαναλαμβάνονται συνδυασμένες μεταξύ τους.
Το έθιμο της παλιαπούλιας τηρείται σε όλα τα χωριά του Δήμου με μικρές παραλλαγές. Στα Σπήλαια για παράδειγμα, τη βραδιά της «Καραμαγκέλας», έτσι ονομάζουν την παλιαπούλια, δένουν στην κορφή του στύλου, στον οποίο στοιβάζονται τα αγκάθια, ένα δεμάτι άχυρο. Με τη δύση του ήλιου ανάβει κάθε γειτονιά τη φωτιά της. Στη μια πλευρά της παίρνουν θέση με τα κυνηγητικά τους όπλα κάτοικοι του χωριού αλλά και επισκέπτες , ενώ πιο πίσω οι υπόλοιποι άοπλοι συμμετέχοντες. Με το άναμμα της φωτιάς αρχίζουν και πυροβολούν το δεμάτι με το άχυρο, μέχρι να το αποκόψουν από το στύλο. Σκοπός είναι να αποκοπεί το δεμάτι με όσο το δυνατόν λιγότερες τουφεκιές. Η γειτονιά που θα το κατάφερνε αυτό, θεωρούνταν στα παλαιότερα χρόνια, γειτονιά της χρονιάς. Η επιβράβευση ήταν μόνο ηθική αλλά επεκτείνονταν και σε κάποια πειράγματα προς τους αντιπάλους με στίχους της στιγμής ενώ άφθονο κρασί και παραδοσιακές πίτες συμπλήρωναν το κέφι της βραδιάς .
Οι ρίζες του εθίμου μετρούν από τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Η βραδιά της Καραμαγκέλας ήταν μια καλή ευκαιρία για τους καταπιεσμένους Έλληνες να εξασκηθούν στην σκόπευση. Με το πέρασμα των χρόνων, όταν το να είσαι καλός σκοπευτής αποτελούσε κοινωνική καταξίωση αλλά και τρόπος επιβίωσης,το έθιμο διατηρήθηκε και σώθηκε μέχρι της μέρες μας.

Ο ΚΑΘΑΡΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
Αργά τη νύχτα της Παλιαπούλιας, όταν η φωτιά χαμηλώνει, οι νέοι πηδούν από πάνω τρεις φορές, για να φύγουν οι ψύλλοι, έλεγαν παλιά. Αλλά απ΄ τα σκώμματα και τα χωρατά που ξεστομίζουν οι γύρω καταλαβαίνεις ότι εννοούν τους ερωτικούς πειρασμούς. Χορεύουν πάνω από τη φωτιά για να καθαρθούν από τους πειρασμούς και καθαροί πια να ετοιμαστούν για τη περίοδο της νηστείας.
Και μια πιο λόγια ερμηνεία λέει ότι τα λεύτερα αγόρια πηδούν τρεις φορές πάνω από τη φωτιά και σιγοφωνάζουν το όνομα του κοριτσιού που αγαπάνε κρυφά.

ΤΟ «ΧΑΣΚΑ» ή « ΧΑΣΚΑΡΙ»
Το ίδιο βράδυ, είτε στα σπίτια είτε γύρω από τις φωτιές, τελείται κι άλλο ένα έθιμο της Αποκριάς, συμβολικό, το «χάσκα» ή «χάσκαρι», από το ρήμα χάσκω. Στον ξύλινο κλώστη–πλάστη της πίτας δένουν με μια κλωστή ένα βρασμένο αυγό. Αραδιάζονται όλοι και δοκιμάζουν να το χάψουν, καθώς περνάει αιωρούμενο από μπροστά τους. Εξάλλου είναι διασκεδαστικό το θέαμα, να κυνηγά κανείς με ανοιχτό το στόμα ένα αβγό, που κινείται κρεμασμένο.
Οι παλιοί πάντως για την ερμηνεία του εθίμου αυτού έλεγαν: «το στόμα κλείνει την Τυρινή της Κυριακής μ ΄ένα αβγό, για ν' ανοίξει το Πάσχα πάλι με αβγό». Έτσι συμβόλιζαν αυτή την περίοδο της νηστείας.
Με όλα αυτά τα έθιμα της Αποκριάς, την Παλιαπούλια, που καίει και καθαρίζει τα αγκάθια απ΄ τα χωράφια, τον καθαρτικό χορό και το πήδημα πάνω από τη φωτιά,το «χάσκαρι» εξηγείται πως με το γιόρτασμα της Αποκριάς και της Καθαροδευτέρας στον τόπο μας μπαίνουμε στη Μεγάλη Σαρακοστή, που για μας όπως και για τους άλλους Έλληνες, σημαίνουν μέρες νηστείας και μέρες ψυχικού και σωματικού καθαρισμού. (αναδημοσίευση απο την ιστοσελίδα του δήμου Άργους ορεστικού)

Μελέτη συντήρησης πετρόκτιστου σχολείου Ασπρονερίου.



















Ο πολιτιστικός σύλλογος Ασπρονερίου ευχαριστεί θερμά
το τεχνικό γραφείο τουκ.ΝΑΣΚΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ στο Άργος Ορεστικό, για τη
δωρεάν σύνταξη τηςμελέτης σχετικά με τη συντήρησητου πετρόκτιστου σχολείου του χωριού.Η προσφορά αυτή επιταχύνει σημαντικά τις διαδικασίες αποκατάστασης του κτιρίου.Ο Χώρος του παλαιού Δημ.σχολείου έπειτα από τη συντήρησή
του θα χρησιμοποιηθεί ως έδρα του συλλόγου ενώ παράλληλα θα φιλοξενεί βιβλιοθήκη και πολιτιστικές δράσεις.


ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ


ολοκληρώθηκε μόλις πριν λίγο καιρό η μελέτη για την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας του χωριού μας. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι συνέβαλαν σάυτό και ιδιαίτερα το δήμο που φρόντισε για την εκπόνησή της.
θεωρούμε πως η ανάπλαση της πλατείας αποτελεί βασικό έργο που θα συμβάλλει στη γενικότερη ανάπτυξη του χωριού, δεδομένου ότι υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον των συγχωριανών αλλά και φίλων του χωριού για αξιοποίηση των ιδιοκτησιών τους.
.............................................

Το ημερολόγιο του συλλόγου για το 2009



Από τις  20-12-08 διατίθεται προς πώληση το  ημερολόγιο της νέας χρονιάς. Οι συγχωριανοί μας ,αλλά και οποιοσδήποτε άλλος επιθυμεί, μπορούν να το προμηθευτούν από τα μέλη του συλλόγου, ενισχύοντας ετσι τις δράσεις μας .Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθεια και ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους.

.........................................

Ο μεταβυζαντινός ναός Προφήτη Ηλία Ασπρονερίου

Εκδόθηκε η μελέτη του δασκάλου και σχολικού συμβούλου κ. Αλεξίου Γεωρ.σχετικά με τον ναό του προφήτη Ηλία Ασπρονερίου.Την επιμέλεια της έκδοσης είχε αναλάβει ο πολιτιστικός σύλλογος . Η μελέτη αφορά κυρίως στην παρουσίαση του τέμπλου του ναού το οποίο είναι αγιογραφημένο από το γνωστό τεχνίτη -ζωγράφο των αρχών του 19ου αιώνα : Αργύρη Μιχάλη. παρατίθεται επίσης ένα επίμετρο με ναούς της περιοχής μας που αγιογραφήθηκαν από τον ίδιο καλλιτέχνη.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Δ.Σ. του συλλόγου.
.........................................

Η Γιορτή του προφήτη Ηλία....


Πολλοίσυγχωριανοί,αλλά και γείτονες απο τα γύρω χωριά ,παραβρέθηκαν και φέτος στη λειτουργία για τον εορτασμό του προφήτη Ηλία,προστάτη του χωριού μας. Μετά το τέλος της λειτουργίας και κατα τη διάρκεια του κεράσματος δόθηκε η ευκαιρία σε συγχωριανούς και επισκέπτες να συζητήσουν
 για διάφορα ...... Άλλωστε αυτή τη μέρα στο χώρο της εκκλησίας συναντώνται ανθρωποι που έχουν να ανταμώσουν χρόνια ολόκληρα.........
Η εκκλησία του προφήτη Ηλία ,κτισμένη το 1836 και αγιογραφιμένη στο τέμπλο απο το γνωστό αγιογράφο ΑΡΓΥΡΗ ΜΙΧΑΛΗ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θυμίζουμε πως μόλις πρόσφατα ο σύλλογος του χωριού επιθυμώντας να αναδείξει το ναό προχώρησε στην έκδοση σχετικής μελέτης (βλέπε παραπάνω)
....................................................................

ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜ.ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ.

  • Θετικά απάντησε το Δημοτικό συμβούλιο του Άργους Ορεστικού στην αίτηση του συλλόγου μας για παραχώρηση της χρήσης του "παλαιού δημοτικού σχολείου".Η απόφαση 87/2008 ,30/05/2008 ήταν ομόφωνη και μας δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε άμεσα τις εργασίες για τη συντήρηση του κτιρίου.
    ....................................................

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ


  • "Ιστορικό ντοκουμέντο":
    Έπειτα απο αίτηση του συλλόγου μας στο εθνικό τυπογραφείο ,λάβαμε ενα ,ιδιαίτερης για μας ιστορικής αξίας, κείμενο.Πρόκειται για το "διάταγμα περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών "με το οποίο μετονομάζεται το χωριό μας σε "Ασπρονέρι"απο "Σκράπαρι"(177, φωτ 2).
    Είναι σημαντικό οτι το διάταγμα του 1928 υπογράφεται απο τον ΠΑΥΛΟ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ (πρώτο πρόεδρο της Α΄Ελληνικής Δημοκρατίας)














  • ..........................................................................................................................................





Πρωτομαγιά
Ιωάννης Πολέμης

Λουλούδια ας διαλέξομεκαι ρόδα και κρίνα
κι ελάτε να πλέξομε στεφάνια μ’ εκείνα
στο Μάη, που σήμερα προβάλλει στη γη.
Οι κήποι, που στόλισαν το κάθε κλωνάρι,
ευθύς μοσχοβόλησαν κι ανθίσαν για χάρη του Μάη,
που σήμερα προβάλλει στη γη.
......
Γέμισε και φέτος το χωριό απο παρέες ανήμερα της πρωτομαγιάς,..... καλός καιρός ,καλή διάθεση και το κέφι αμείωτο ως αργά το απόγευμα.
........................................................................................
"ανάσταση"στο χωριό....


Tο πρώτο μου Πάσχα
Γρηγόριος Ξενόπουλος

Aγαπητοί μου, Aυτές τις ημέρες ξαναγυρίζω πάντα στα παιδικά μου χρόνια. Kαι θυμάμαι τις θαυμάσιες εκείνες γιορτές που χαιρόμουν στην πατρίδα μου, όταν ήμουν μικρό αμέριμνο παιδί κι είχα τους καλούς μου γονείς να με φροντίζουν και να μ’ οδηγούν σε όλα. Φυσικά και στην εκκλησία ή στα «θρησκευτικά μου καθήκοντα»… Όσο ήταν χειμώνας, η μητέρα μου μ’ έπαιρνε μαζί της στον Άι-Γιάννη ή στη Φανερωμένη, τις γειτονικές μας εκκλησίες, που λειτουργούσαν κάπως αργά –από τις οχτώ η μια, από τις εννιά η άλλη. Mα όταν έμπαινε η άνοιξη, που μπορούσα να ξυπνώ και να βγαίνω πιο πρωί, ο πατέρας μου μ’ έπαιρνε στην Eπισκοπιανή ή στον Άγιο Xαράλαμπο, εξοχικές εκκλησίτσες αυτές, σ’ ένα ωραίο παραθαλάσσιο προάστιο, που λειτουργούσαν από τις επτά. Mετά τη λειτουργία, κάναμε κι έναν ωραίο περίπατο στους Kήπους και γυρίζαμε λιγάκι κουρασμένοι μα πολύ ευχαριστημένοι κι οι δυο. Ω, ήταν τόσο όμορφα! H άνοιξη είχε στολισμένες τις πρασινάδες με μαργαρίτες άσπρες και κίτρινες, με ολοκόκκινες παπαρούνες και μ’ άλλα γαλάζια ή μαβιά αγριολούλουδα. Tι πολύχρωμο το χαλί που απλωνόταν στα χωράφια! Tο έβλεπα κι από την ανοιχτή πόρτα της εκκλησιάς, καθώς άκουγα τα ψαλσίματα, τις ευχές και τα ευαγγέλια. Tα ευαγγέλια προπάντων μ’ άρεσαν πολύ. Eίναι τόσο ποιητικά αυτά που λένε πριν και μετά το Πάσχα. Πρώτα των Bαΐων –και συνήθως απ’ αυτή την Kυριακή άρχιζα να πηγαίνω στις εξοχικές εκκλησίτσες– έπειτα της Aνάστασης, έπειτα του Θωμά, των Mυροφόρων, της Σαμαρείτιδος… O παπα-Λογοθέτης, εφημέριος στον Άι-Xαράλαμπο, πολύ γραμματισμένος τα έλεγε θαυμάσια. Kι όχι ψαλτά με μπάσα και σικόντα, όπως σ’ άλλες εκκλησιές· αλλά διαβαστά, καθαρά, σταράτα, λέξη προς λέξη, και μ’ έκφραση, με τόνο ώστε να καταλαβαίνει το νόημα κι ο αγράμματος. Kι αλήθεια, στις εκκλησίτσες εκείνες το περισσότερο πήγαιναν απλοί, ταπεινοί άνθρωποι του λαού –ψαράδες, βαρκάρηδες, κηπουροί, μυλωνάδες. Kαι σου ’κανε χαρά να τους βλέπεις ντυμένους κυριακάτικα, ν’ ακούνε με τόση ευλάβεια και με τόση προσοχή τα λόγια του Kυρίου… Tη Mεγάλη όμως Eβδομάδα και το Πάσχα, όλη όλη μου η «εκκλησία» ήταν, την Kυριακή το πρωί, η Aνάσταση που γινόταν στο ύπαιθρο, και κατόπι η λειτουργία: Δεύτε λάβετε φως, Xριστός Aνέστη, Eν αρχή ην ο λόγος και καθεξής. Δεν μ’ έβγαζαν έξω βράδυ, κι ούτε στα Nυμφία με πήγαιναν, ούτε στην Aκολουθία των Παθών, ούτε στη λιτανεία του Eπιταφίου, που μόνο την πένθιμη μουσική της άκουγα από μακριά, αν τύχαινε να ξυπνήσω τη νύχτα της Mεγάλης Παρασκευής. Έτσι δεν ήξερα καλά τι προηγήθηκε απ’ την Aνάσταση. Mόνο, από την Kυριακή των Bαΐων, πως ο Xριστός μπήκε θριαμβευτικά στα Iεροσόλυμα. Aλλά τι έκαμε κει, τι τον έκαμαν, άκρες μέσες: Kάποιος Mυστικός Δείπνος, κάποιος σταυρικός Θάνατος, κάποια Tαφή σε καινό μνημείο… Tι να ήταν αυτά; Πώς να είχαν γίνει; Mόλις είχα μια ιδέα. Kι άξαφνα… τα έμαθα όλα! Eίχα μεγαλώσει, φαίνεται, εκείνο το χρόνο, κι οι γονείς μου με πήραν μαζί τους παντού. Έτσι άκουσα και τα φοβερά εκείνα ευαγγέλια της Mεγάλης Πέμπτης και της Mεγάλης Παρασκευής και το Σήμερον κρεμάται!… Eίδα και το Xριστό με το αγκαθένιο του στεφάνι στο μαύρο σταυρό, ένα μεγάλο Xριστό σαν αληθινό… Έπειτα τον είδα και νεκρό, ξαπλωμένο στο χρυσό Eπιτάφιο (κι ο Xριστός του Eπιταφίου στη Zάκυνθο δεν είναι κεντημένος σε πανί, είναι ζωγραφισμένος σε ξύλο, σαν εικόνα περικομμένη, όπως κι ο Eσταυρωμένος). Kαι θυμούμαι ακόμα τι αλλιώτικη εντύπωση, τι μεγαλύτερη χαρά μου έκανε το Πάσχα στην εκκλησίτσα την πρώτη φορά, αφού είχ’ ακούσει πια κι ιδεί και μάθει όλα τα προηγούμενα. Mπορώ να πω πως αυτό ήταν το πρώτο μου Πάσχα. Γιατί όλη τη Mεγάλη Eβδομάδα την είχα περάσει με το πένθος, με τη λύπη των Παθών. Eίχα παρακολουθήσει το Xριστό στο μαρτύριό του, στην αγωνία του, στο θάνατό του· είχ’ ακούσει και τη Διαθήκη του, είχα παρακαθίσει και στο Mυστικό Δείπνο, είχ’ ακολουθήσει και την εκφορά του, κλαίγοντας μαζί με τη Θλιμμένη Mητέρα, που κι αυτή ακολουθούσε ζωγραφιστή σε μια μεγάλη εικόνα σαν αληθινή: ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον … Γι’ αυτό το Xριστός Aνέστη μου έκαμε ύστερα τόση χαρά, τόση αγαλλίαση· γι’ αυτό μου φάνηκε σα μιαν υπέρτατη ικανοποίηση, σα μια νίκη, σαν ένας θρίαμβος. Eκείνος που φόρεσε για εμπαιγμό ψεύτικη πορφύρα. Eκείνος που ποτίσθηκε χολή και ξύδι, και μαστιγώθηκε, και καρφώθηκε σε ξύλο, και πέθανε μαρτυρικά, σαν άνθρωπος, έβγαινε ζωντανός από τον τάφο κι ανέβαινε στον ουρανό σα Θεός! Έτσι έπρεπε να είναι. Για να μου δώσει τόση χαρά η Aνάσταση, έπρεπε να προηγηθεί το Πάθος· για να μου κάμει τόση εντύπωση το Πάσχα, έπρεπε να γνωρίσω τη Mεγάλη Eβδομάδα. Mαθαίνοντας όσα έμαθα εκείνο το χρόνο, μάθαινα τη ζωή, που ώς τότε ήμουν πολύ μικρός για να την ξέρω, αφού οι γονείς που με φρόντιζαν και μ’ οδηγούσαν, δεν με πήγαιναν παρά στις χαρούμενες κυριακάτικες λειτουργίες και με προφύλαγαν απ’ τα λυπητερά, που δεν ήταν ακόμα για μένα. Έτσι και στη ζωή: Tη χαρά, την αληθινή χαρά, την κατακτούμε ύστερ’ από αγώνα και αγωνία, ύστερ’ από κόπο και λύπη. Πριν από κάθε μας Πάσχα, πρέπει να περάσουμε μια Mεγάλη Eβδομάδα. Ω, αυτό το ξέρετε και σεις απο τώρα. Mήπως την εβδομάδα των διαγωνισμών του σχολείου, που προηγείται από τη νίκη και τη χαρά του άριστα, δεν την ονομάζετε… Mεγάλη Eβδομάδα; Γελάτε, ε;… Kαι του χρόνου! Σας ασπάζομαιΦAIΔΩN
(από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος τρίτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)