...ένα τοπίο δεν είναι ,όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί,κάποιο απλώς σύνολο γης,φυτών και υδάτων.
Είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού επάνω στην ύλη.
Ελύτης "Τα δημόσια και τα ιδιωτικά" σελ.8

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΡΑΔΙΟ ΑΡΓΟΣ....21-01-2008

Με χαρά διαπιστώσαμε την καταχώρηση της διεύθυνσης του blog μας(www.asproneri.blogspot.com) στην ιστοσελίδα του ράδιο Άργος http://www.radioargos.gr/ ,τους ευχαριστούμε γι αυτό και ανταποδίδουμε τη χειρονομία με την παρουσίαση της σελίδας τους στο blog του χωριού μας.
Φαίνεται πως το ράδιο Άργος με την επιμονή του Βασιλη Γ. και των άλλων παιδιών "δεν έχει άλλη επιλογή "απο το να εξελιχθεί και να πετύχει. ΤΟΥΣ ΣΤHΡΙΖΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ...!

....................................................................................................................................................................
ευχαριστούμε επίσης το Δήμο Άργους Ορεστικού για την αναρτηση της διεύθυνσής μας στην ιστοσελίδα του Δήμου..

pura


pura, originally uploaded by Farl.

απο την εφημερίδα "τα Νέα " 12-01-2008

Ο τελευταίος κάτοικος του χωριού αυτού, 35 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου, πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του ΄50. Από τότε ερήμωσε, αλλά τώρα ξαναζωντανεύει

Ξαναχτίζουν το χωριό των παππούδων τους

«Μεράκι έχουμε, θα το φτιάξουμε όπως εκείνοι», λένε οι νέοι κάτοικοι της Βιτσιλιάς
«Η Βιτσιλιά είχε κατοικηθεί από τότε που πάτησε άνθρωπος στην Κρήτη», λέει ο κ. Γιάννης Αναθρεπτάκης, ένας από τους απογόνους των παλαιών κατοίκων που πρωτοστατεί στην προσπάθεια να επιστρέψει η ζωή στη Βιτσιλιά
Την απόδρασή τους στο... παρελθόν προετοιμάζουν τα εγγόνια των τελευταίων κατοίκων της Βιτσιλιάς.
Πρόκειται για ένα χωριουδάκι χτισμένο στην άκρη ενός βράχου, σε απόσταση τριάντα πέντε χιλιομέτρων από το Ηράκλειο, το οποίο είχε εγκαταλειφθεί και ερημώσει, ύστερα και από τον θάνατο του τελευταίου μόνιμου κατοίκου του, στα τέλη της δεκαετίας του ΄50. Τα εγγόνια τους ξαναζωντανεύουν το χωριό λιθαράκι λιθαράκι, όπως ακριβώς ήταν πριν από πενήντα χρόνια.
«Η Βιτσιλιά είχε κατοικηθεί από τότε που πάτησε άνθρωπος στην Κρήτη- αυτό βεβαιώνεται από τον σπηλαιώδη τάφο με κτερίσματα από τους νεολιθικούς χρόνους που βρέθηκε στην περιοχή», λέει ο κ. Γιάννης Αναθρεπτάκης, ένας από τους απογόνους των παλαιών κατοίκων που πρωτοστατεί στην προσπάθεια να επιστρέψει η ζωή στη Βιτσιλιά.
Το χωριό είχε όλες κι όλες δώδεκα κατοικίες και το όνομά του παραπέμπει στον χρυσαετό της Κρήτης, που αλλιώς λέγεται και βιτσίλα. Από το 1979 έως και πρόσφατα, το χωριό είχε εγκαταλειφθεί με αποτέλεσμα τα έρημα σπίτια να καταρρεύσουν. Όπως λέει ο κ. Αναθρεπτάκης, «κάποιοι επιτήδειοι από την ευρύτερη περιοχή έκαναν “νυχτερινές επιδρομές”, γκρέμιζαν ακόμη κι ολόκληρο τοίχο, μόνο και μόνο για να πάρουν ένα μικρό παράθυρο ή μια πέτρινη πλάκα για να τα βάλουν στα σπίτια τους».

Νοσταλγία. Πριν από τρία χρόνια τα εγγόνια των τελευταίων κατοίκων της Βιτσιλιάς αποφάσισαν να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους. Δεν θα έφτιαχναν όμως, όπως αποφάσισαν, τίποτα ξένο προς τη φυσιογνωμία του χωριού, όπως ήταν πριν από πενήντα ή εξήντα χρόνια, όταν είχε κάμποσους μόνιμους κατοίκους. «Η προσπάθεια ξεκίνησε από μια ομάδα ανθρώπων που είχαμε τη νοσταλγία και το μεράκι να ξαναστήσουμε το χωριό των προγόνων μας», περιγράφει ο κ. Αναθρεπτάκης, ο οποίος σήμερα είναι ο πρόεδρος του Συλλόγου για την Ανάπλαση της Βιτσιλιάς, που συστήθηκε για να συντονιστεί καλύτερα η προσπάθεια. «Κάποιοι έκαναν την αρχή, άλλοι ακολούθησαν, πάντως σήμερα το ενδιαφέρον για το χωριό είναι μεγάλο», λέει.
Βασικό μέλημα εκείνων που ξεκίνησαν την προσπάθεια ήταν να εντοπίσουν και να πείσουν να πάρουν μέρος όσο το δυνατόν περισσότεροι απόγονοι των τελευταίων κατοίκων του χωριού. «Στόχος μας είναι να φέρουμε το χωριό στην κατάσταση που ήταν όταν είχε ακόμη μόνιμους κατοίκους», λέει ο κ. Νίκος Δατσεράκης. «Τόσο στους εξωτερικούς χώρους όσο και στο εσωτερικό των σπιτιών, με τα παραδοσιακά παλιά αντικείμενα που ο καθένας έχει μαζέψει, προσπαθήσουμε να ξαναδώσουμε στον οικισμό τον χαρακτήρα που είχε μερικές δεκαετίες πριν. Μεράκι έχουμε, θέληση έχουμε, προχωράμε», προσθέτει.
Και εθελοντές. Εκτός από τα σπίτια των παππούδων τους, όμως, όλοι προσφέρουν εθελοντική εργασία και χρήματα για την αναστήλωση και των κοινόχρηστων εγκαταστάσεων και κτισμάτων που υπήρχαν στο χωριό. «Δεν έχουμε βοήθεια από πουθενά. Κάθε ένας που μπαίνει στην προσπάθεια καθοδηγείται από τους άλλους. Στόχος μας είναι να έχουμε αρμονικό τελικό αποτέλεσμα».
Η περισσότερη δουλειά γίνεται βέβαια στη διάρκεια του καλοκαιριού. Τον υπόλοιπο καιρό, τα μέλη του συλλόγου για την αναστήλωση της Βιτσιλιάς κάνουν μία ακόμη κινητοποίηση: «Αναζητούμε και βρίσκουμε παλιά αντικείμενα, σκεύη και εργαλεία που χρησιμοποιούσαν στο νοικοκυριό μερικές δεκαετίες πριν», λέει ο κ. Δατσεράκης. Ο οικισμός, πάντως, που έχει αρχίσει να ξαναζωντανεύει, είναι «κολλημένος» στο παρελθόν. Δεν υπάρχει, βεβαίως, δίκτυο ηλεκτρισμού- «ας είναι καλά οι γεννήτριες»- ούτε άλλες σύγχρονες ανέσεις. «Δεν γυρεύουμε όμως κάτι τέτοιο», λένε τα μέλη του συλλόγου. «Άλλωστε», προσθέτει ο κ. Αναθρεπτάκης, «όταν από το χωριό μπορείς να δεις τα φώτα από σαράντα και παραπάνω χωριά, αυτή η θέα αποζημιώνει».
Τόσο στους εξωτερικούς χώρους όσο και στο εσωτερικό των σπιτιών, με τα παραδοσιακά παλιά αντικείμενα που ο καθένας έχει μαζέψει, προσπάθησαν να ξαναδώσουν στον οικισμό τον χαρακτήρα που είχε μερικές δεκαετίες πριν

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Καλούνται οι κάτοικοι του συνοικισμού ΑΣΠΡΟΝΕΡΙΟΥ (αλλά και οποιοσδήποτε επιθυμεί να γίνει μέλος του πολ. Συλλόγου )να συμμετάσχουν στις διαδικασίες για την ανάδειξη Δ.Σ που θα γίνουν εντός του Ιανουαρίου 2008 .
Τις μέρες που έρχονται θα γίνει προσπάθεια να ειδοποιηθούν όλοι οι συγχωριανοί για την ακριβή ημερομηνία των διαδικασιών.
Απο 07-01 εως 13-01-2008 θα γίνει η συγκρότηση της ομάδας και θα καθοριστεί ημερομηνία γενικής συνέλευσης...